این کتاب تالیف «مهری شاه حسینی» است، که سعی کرده اشعار زنان شاعر پارسی گوی 7 کشور افغانستان، ازبکستان، پاکستان، تاجیکستان، عثمانی، قفقاز و هندوستان که در این سرزمین‌ها ساکن بوده یا هستند و به زبان فارسی شعر سرودند را همراه با تصاویر و زندگی نامه کوتاه از هرکدام گرد آوری کند.
شاه حسینی محقق ادبی و شاعر ایرانی، پس از دریافت مدرک کارشناسی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران وارد حوزه ادبیات شد و در کنار کارهای ادبی به فعالیت در عرصه نشریات نیز علاقه نشان داد.
از وی تاکنون 4 اثر در زمینه ادبیات منتشر شده است، که عبارتند از: « عشق بازی می کنم با نام او» مجموعه شعر ، « طبیعت و شعر» مجموعه گفت و گو با شاعران معاصر درمورد طبیعت در شعر، «زنان شاعر ایران» و زنان شاعر پارسی گوی هفت شهر عشق».
اثر آخر منتشر شده از وی که به شعر زنان می‌پردازد اثری با ارزش است که از کتاب‌های مرجع برای محققان درمورد شعر زنان فارسی گو محسوب می‌شود.
مؤلف در کتاب هفت شهر عشق برای گرد آوری این اشعار علاوه بر استناد به آثار باقی مانده از شاعران و کمک گرفتن از محققان و شاعران کشورهای فارسی زبان با سفر به کشورهای مختلف از شاعران زنده و در قید حیات غافل نمانده و تمام تلاش خود را کرده است تا کاری شایسته و مستند ارائه کند.
وی در این اثر تنها به زنانی که از آنان مجموعه شعری منتشر شده است اکتفا نمی‌کند بلکه شاعران بدون کتاب و زنان سرشناسی که تنها تعدادی شعر از آنان باقی مانده است را همانند شاعران جوان که تنها شعر آنان در نشریات منتشر شده ،از یاد نمی‌برد.
می‌توان گفت ملاک انتخاب مؤلف برای ذکر نام شاعر در کتاب خود سرودن شعر به زبان فارسی و تا حدودی قابل قبول بودن اشعار است.
شاه حسینی در کتاب خود فارغ از هر گروه بندی و حزب گرایی سیاسی سعی کرده است با گرد آوری نام و نمونه آثار شاعران زن پارسی گوی کاری علمی انجام دهد و از به فراموشی سپردن نام‌های حتی کم اهمیت در عرصه شعر جلوگیری کند.
شاه حسینی می گوید: من برای به دست آوردن زندگینامه و آثار زنان شاعر پارسی گو در کشورهای آسیایی بیش از 4 سال وقت صرف کردم و حقیقتا تلاش زیادی کردم تا این پژوهش به ثمر برسد.
